عمو سینا فقط یه اسم نیست، یه حسه! کسی که همیشه با یه لبخند و یه حال خوب پشت بار کافه وایساده و انگار از قبل می‌شناستت. رفیقی که قهوه‌تو دقیقاً همون‌جوری که دوست داری آماده می‌کنه، حواسش به حال و هوای کافه هست و کاری می‌کنه هر کی پا می‌ذاره اینجا، انگار خونه‌ی خودش اومده.

اگه یه بار بیای نامبروان، غیرممکنه که اسم عمو سینا رو نشنوی! از اون آدماییه که اگه یه شب نیاد، انگار یه چیزی تو کافه کمه. خلاصه، اینجا خونَشه، ماها هم خانواده‌ش، و هر کی بیاد، یکی از بچه‌های نامبروانه!